عمل کمربند طبی ستون فقرات این دستگاه ها بخشی از مجموعه بزرگی از استراتژی های مراقبتی برای LBP هستند و چندین کارآزمایی بالینی اثربخشی بالینی آنها را نشان داد.
علیرغم تعداد مهمی از بیمارانی که هر ساله مبتلا می شوند (گزارش سازمان بهداشت جهانی شیوع کمردرد غیراختصاصی (LBP) در طول عمر را 60 نفر تخمین می زند.
تا 70 درصد در کشورهای صنعتی، تعداد کمی از نویسندگان مکانیسم های آن را بررسی کرده اند، با این حال، مکانیکی آنها اثرات نامشخص باقی می‌مانند و در نتیجه، پیشنهاد بهینه‌سازی تقریباً غیرممکن است.
طراحی کمربند، بسیاری از مطالعات یافت شده در ادبیات با بریس های اصلاح اسکولیوز سروکار دارند، Beauséjour و همکاران ارتباط بین پوشیدن بریس، فشار رابط و ستون فقرات را پیشنهاد کرد، اصلاح با استفاده از تغییر وضعیت به عنوان نقطه عطف؛ مونوز و همکاران محلی را اندازه گیری کرد.
هندسه دیسک بین مهره ای با اشعه ایکس با دوز کم یا فلوروسکوپی در حالی که پوشیدن کمربند، که تغییرات وضعیت ستون فقرات ناشی از آن را نشان داده و کمیت می‌کند.
کالملس و همکاران کارایی کمربندهای کمری را با ارزیابی بهبود مورد مطالعه قرار دادند، ظرفیت عملکردی، کاهش درد و مصرف دارو در 197 بیمار طی 90 روز.
دو گروه تصادفی تشکیل شد: یک گروه کمربند را بستند (Lombacross® Activity،تواسن، فرانسه) و دیگری گروه کنترل بود. هر دو گروه مجاز بودند.
استفاده از دارو برای کمک به کاهش درد سه چکاپ برای هر بیمار انجام شد: اولی در روز ورود به مطالعه، دومی بعد از 30 روز و آخری بعد از مطالعه 90 روز.
ظرفیت عملکردی با نمره EIFEL ارزیابی شد، شدت درد اندازه‌گیری شد با یک مقیاس قیاسی بصری، و مصرف پزشکی به عنوان تعداد شمارش شد.
روزهایی که بیماران از داروهای مسکن (مسکن ها، NSAID ها و/یا میورالکسان ها) استفاده می کردند را هزینه مراقبت برای این بیماران نیز مورد ارزیابی قرار گرفت.
هزینه هر بیمار مبتلا به کمر کمربند به مدت 3 ماه کمتر از گروه دیگر بود (72/205 = ∆)، این مطالعه نشان می دهد که گروهی که کمربند کمری بسته بودند بهبود عملکردی قابل توجهی داشتند.
