قبل از اختراع، شیلنگ برزنتی پارس از نازل های ثابت در ماشین های آتش نشانی استفاده می شد. در قرن شانزدهم، برادران ون در هایدن، اهل هلند، متوجه شدند که اگر نوارهای چرمی را به هم بچسبانند، می‌توانند لوله شیلنگی برزنتی تولید کنند. این باعث می شود که جت آب از یک ماشین آتش نشانی به یک ساختمان در حال سوختن نزدیک تر شود.
آنها این ایده را فروختند و این روش جدید آتش نشانی در سراسر اروپا گسترش یافت. دو نوع اصلی شیلنگ وجود دارد، شیلنگ برزنتی تحویل و شلنگ مکش. طول شیلنگ برزنتی با استفاده از کوپلینگ به هم متصل می شود. شلنگ تحویل به تامین آب تحت فشار کمک می کند.
فشار باعث می شود آبی که از نازل در انتهای شیلنگ به بیرون پرتاب می شود به آتش برسد. همچنین به سرعت آب زیادی را برای خاموش کردن آن در سریع ترین زمان ممکن فراهم می کند. به دنبال چرم شیلنگ برزنتی کتان (بافته شده) آمد.
مواد مختلفی به صورت تجربی مورد استفاده قرار گرفت، اما کتان، که به عنوان بذر کتان نیز شناخته می‌شود، به ماده استاندارد مورد استفاده تبدیل شد و برای اولین بار در سال 1850 در اسکاتلند تولید شد. هنگام استفاده، شلنگ بدون آستر در ابتدا نشت می‌کند، اما با اشباع شدن پارچه از آب، نخ‌های پارچه متورم می شود و شلنگ تقریباً ضد آب می شود.
پس از استفاده، این شیلنگ برزنتی ها باید برای خشک کردن آویزان می شدند و ایستگاه های آتش نشانی دارای برج های خشک کن شیلنگ بودند. آنها تعمیر و نگهداری بسیار بالایی داشتند و این باعث ایجاد مشکلاتی در طول جنگ جهانی دوم شد که آتش سوزی ها مداوم بود.
برای غلبه بر مشکل نشت و متعاقب آن آسیب احتمالی آب، شیلنگ برزنتی لاستیکی در قرن نوزدهم ساخته شد. این شیلنگ برزنتی بدون آستر حجیم تر و سنگین تر بود. دو نوع از این شیلنگ تحویل وجود دارد، شیلنگ برزنتی آتش نشانی و لوله شیلنگ قرقره شیلنگ آتش نشانی از یک پلاستیک تقویت شده ویژه ساخته شده است.
این برای مقاومت در برابر فشار داخلی ایجاد شده در هنگام پمپاژ آب از طریق آن با فشار ساخته شده است. در صورت عدم استفاده، این شیلنگ صاف است و می توان آن را جمع کرد تا به راحتی حمل شود و در کمدهای ماشین های آتش نشانی قرار گیرد.
لوله خرطومی شیلنگ بر روی درام های دوار در تمام موتورهای آتش نشانی پمپاژ خط جلو حمل می شود. بسیار منعطف است، می تواند فشار بسیار بالایی را تحمل کند و می تواند با آب از موتورهای پمپاژ مخزن آب “روی کشتی” تامین شود. شلنگ مکش در مواقعی استفاده می شود که برای اطفای حریق نیاز به جمع آوری آب از منبع باز مانند حوضچه یا رودخانه باشد.
